رفتار دیوارهای برشی مرکب تحت بارگذاری لرزه یی

در میان سیستم های مؤثر مقاوم در برابر بارهای جانبی می توان به دیوارهای برشی با هسته ی فولادی اشاره کرد که مزیت عمده ی آنها، قابلیت شکل پذیری ناشی از کمانش در ورق فولادی است. برای استفاده از این قابلیت دو راه حل کلی وجود دارد: استفاده از سخت کننده های فلزی، و دیگری بهره گیری از پوشش بتنی که از طریق برش گیرها به ورق فولادی متصل شده و تشکیل دیوار برشی مرکب )کامپوزیت( می دهد. در این تحقیق با بررسی تأثیر عوامل مختلف ــ ازجمله صلبیت تیر میانی، تأثیر نوع اتصال تیر به ستون، اثر تغییرات فاصله ی برش گیرها و اثر تغییرات ضخامت پوشش بتنی در دیوارهای برشی با هسته ی فولادی، )در حالت با سخت کننده و بدون سخت کننده( ــ ارزیابی جامعی از رفتار این سیستم در برابر بارهای جانبی ارائه شده است. بدین منظور مدل های مختلفی از این دیوارها با استفاده از روش اجزاء محدود مدل سازی و تحلیل شده اند. نتایج حاصل از اعتبارسنجی مدل تحلیلی با یک نمونه مدل آزمایش شده، نشان می دهد که رفتار دیوار برشی فولادی تقویت شده مستقل از صلبیت تیرهای میانی و نوع اتصال تیر به ستون است ولی در دیوارهای برشی فولادی بدون سخت کننده، افزایش صلبیت تیرهای میانی باعث یکنواختی بهتر توزیع تنش در ورق فولادی می شود. همچنین مقاومت برشی دیوار برشی مرکب با ضخامت پوشش بتنی نسبت مستقیم، و با فاصله ی بین برش گیرها نسبت عکس دارد. بدین منظور با ارائه ی نمودارهایی ضمن بررسی نتایج، کم ترین میزان ضخامت مناسب برای پوشش بتنی و نیز فاصله ی مناسب بین برش گیرها پیشنهاد شده است.